Naar de Kaap
3 april 2017 - Cape of Good Hope, Zuid-Afrika
Na een dagje bijkomen, zwemmen, relaxen en van de zon genieten in Gordon's Bay, gaan we vandaag weer op pad. Voor René de eerste trip hier in Zuid Afrika. We hebben het rondje naar Kaap de Goede Hoop op het programma staan.
We rijden langs de kust via Muizenberg, Fish Hoek en Simon's Town. Vlak na Simon's Town stoppen we bij Boulder's Beach. Als het goed is gaan we hier de Afrikaanse pinguïns zien. En inderdaad, een hele kolonie van die zwart/witte waggelende beestjes, op het strand en in de struiken. Het is wel wat apart hoor, pinguïns in tropische temperaturen. Het lijkt wel broedtijd te zijn. Overal zitten pinguïns in kuilen op een ei. Ook lopen er vele jonge, wollige beestjes tussen en zo dichtbij ook! Wat zijn die beesten trouwens enorm ijdel en verwaand zoals ze erbij staan. Wel uitstekend om te fotograferen. Je kunt je hart ophalen met al het leuks om je heen. Te schattig om te zien.
Het wordt ineens wel veel drukker om ons heen. Een beetje voort maken om richting de Kaap te gaan voordat alle touringcars ook hun weg vervolgen. Het is niet al te ver meer voordat we het Tafelberg National Park bereiken. Er staat nu al een rij auto's voor de entree maar het gaat redelijk vlot. Benieuwd wat we hier te zien krijgen.
In eerste instantie vooral bergen. De lucht trek nagenoeg helemaal open. Dat belooft mooi te worden bij het uitkijkpunt bij de vuurtoren. We hebben de keus om met het pad of met de kabelbaan omhoog te gaan. We besluiten de laatste optie te nemen aangezien het niet druk is en het een forse klim scheelt. Het laatste stuk naar de vuurtoren is alsnog een film klim met alle trappen. Het zwoegen wordt wel beloond. Wat een prachtig geweldig uitzicht. Je ziet van alles: een baai met blauw water en flinke golven, rotswanden, bergen, echt heel mooi.
We gaan de uitdaging aan om vanaf de vuurtoren daadwerkelijk naar het puntje van de Kaap te lopen. Een steil bergpad gaat er naartoe. Heen valt wel mee aangezien de weg naar beneden gaat maar terug zal een behoorlijke klimpartij worden. Desalniettemin mag dat de pret niet drukken en gaan we op weg. Op de uiterste punt staat nog een vuurtorentje verstopt. Wat een verrassing! Er zijn maar weinigen die deze route ondernemen dus us het in alle rust genieten voor de klim terug aanvangt. Het is echt steil! En gelukkig is het ook niet zo warm in die volle zon! Hahaha. Zeer zeker de moeite waard geweest. Uitrusten kunnen we in de kabelbaan rit terug naar beneden.
Van al dat ploeteren hebben we trek gekregen en schuiven aan voor een lunch in het restaurant bij de kabelbaan met uitzicht op zee en de bergen. Sea food is de specialiteit hier. Wat we voorbij zien komen ziet er echt lekker uit!
Na onze heerlijke maaltijd gaan we verder richting Kaap de Goede Hoop, het meest zuidoostelijke puntje van Zuid Afrika. Daar keurig in de rij staan om een foto te mogen nemen van het bord wat dat aangeeft. Het ontbreken van fut en een volle buik maken dat we niet de moeite nemen om het wandelpad naar boven te klimmen. Het is inmiddels wat frisser geworden aangezien de wolken over de bergen gekomen zijn en daardoor de zon verstopt hebben.
Om het rondje van de Kaap af te maken via Scarborough, Noordoost naar Houtbay hebben we nog een dik uur nodig en het loopt al tegen vieren. De weg naar Houtbay is een hele mooie. Deze loopt over een bergpas met links naast ons een enorme afgrond de zee in. Het is ontzettend jammer dat we in de wolken zitten, het uitzicht grauw en min of meer verdwenen is en het zelfs wat miezert. We maken wel wat foto's maar echt mooi worden ze niet terwijl het prachtig hadden kunnen zijn.
Houtbay is een dorp dat aan de kust kant letterlijk omgeven wordt door zand. Het ligt zelfs op de weg en sommige huizen zijn omringd door een duin van zand.
Vanaf Houtbay nemen we de weg richting Kaapstad. Deze weg gaat langs het Tafelberg park, langs de botanische tuinen. Dat stond aanvankelijk ook op het program maar daar is heen tijd meer voor. Misschien morgen. Het is wel een schitterend groene route.
Het begint ook steeds drukker om ons heen te worden, de avondspits gaat beginnen. Dat merken we pas echt goed als we op de snelweg aankomen. We staan gewoon in de file! We zijn met stomheid geslagen als we een trein voorbij zien rijden die letterlijk uitpuilt van de mensen. Ze hangen echt uit de trein en die trein rijdt dus gewoon met alle deuren open. Je hebt wel als enige frisse lucht maar of dit nu echt zo veilig is? Het zal hier wel heel normaal zijn. Van de ene file belanden in we in de volgende autopolonaisse. Een ongeluk gebeurt.... Het houdt de boel allemaal flink op en dat terwijl we naar huis verlangen. Het wordt zelfs nog spannend of we de supermarkt voor sluitingstijd halen.
Tien uur lang zijn we op lad geweest, we zijn weer gesloopt van deze dag maar we mopperen niet want we hebben er een fantastische dag voor gehad.
We rijden langs de kust via Muizenberg, Fish Hoek en Simon's Town. Vlak na Simon's Town stoppen we bij Boulder's Beach. Als het goed is gaan we hier de Afrikaanse pinguïns zien. En inderdaad, een hele kolonie van die zwart/witte waggelende beestjes, op het strand en in de struiken. Het is wel wat apart hoor, pinguïns in tropische temperaturen. Het lijkt wel broedtijd te zijn. Overal zitten pinguïns in kuilen op een ei. Ook lopen er vele jonge, wollige beestjes tussen en zo dichtbij ook! Wat zijn die beesten trouwens enorm ijdel en verwaand zoals ze erbij staan. Wel uitstekend om te fotograferen. Je kunt je hart ophalen met al het leuks om je heen. Te schattig om te zien.
Het wordt ineens wel veel drukker om ons heen. Een beetje voort maken om richting de Kaap te gaan voordat alle touringcars ook hun weg vervolgen. Het is niet al te ver meer voordat we het Tafelberg National Park bereiken. Er staat nu al een rij auto's voor de entree maar het gaat redelijk vlot. Benieuwd wat we hier te zien krijgen.
In eerste instantie vooral bergen. De lucht trek nagenoeg helemaal open. Dat belooft mooi te worden bij het uitkijkpunt bij de vuurtoren. We hebben de keus om met het pad of met de kabelbaan omhoog te gaan. We besluiten de laatste optie te nemen aangezien het niet druk is en het een forse klim scheelt. Het laatste stuk naar de vuurtoren is alsnog een film klim met alle trappen. Het zwoegen wordt wel beloond. Wat een prachtig geweldig uitzicht. Je ziet van alles: een baai met blauw water en flinke golven, rotswanden, bergen, echt heel mooi.
We gaan de uitdaging aan om vanaf de vuurtoren daadwerkelijk naar het puntje van de Kaap te lopen. Een steil bergpad gaat er naartoe. Heen valt wel mee aangezien de weg naar beneden gaat maar terug zal een behoorlijke klimpartij worden. Desalniettemin mag dat de pret niet drukken en gaan we op weg. Op de uiterste punt staat nog een vuurtorentje verstopt. Wat een verrassing! Er zijn maar weinigen die deze route ondernemen dus us het in alle rust genieten voor de klim terug aanvangt. Het is echt steil! En gelukkig is het ook niet zo warm in die volle zon! Hahaha. Zeer zeker de moeite waard geweest. Uitrusten kunnen we in de kabelbaan rit terug naar beneden.
Van al dat ploeteren hebben we trek gekregen en schuiven aan voor een lunch in het restaurant bij de kabelbaan met uitzicht op zee en de bergen. Sea food is de specialiteit hier. Wat we voorbij zien komen ziet er echt lekker uit!
Na onze heerlijke maaltijd gaan we verder richting Kaap de Goede Hoop, het meest zuidoostelijke puntje van Zuid Afrika. Daar keurig in de rij staan om een foto te mogen nemen van het bord wat dat aangeeft. Het ontbreken van fut en een volle buik maken dat we niet de moeite nemen om het wandelpad naar boven te klimmen. Het is inmiddels wat frisser geworden aangezien de wolken over de bergen gekomen zijn en daardoor de zon verstopt hebben.
Om het rondje van de Kaap af te maken via Scarborough, Noordoost naar Houtbay hebben we nog een dik uur nodig en het loopt al tegen vieren. De weg naar Houtbay is een hele mooie. Deze loopt over een bergpas met links naast ons een enorme afgrond de zee in. Het is ontzettend jammer dat we in de wolken zitten, het uitzicht grauw en min of meer verdwenen is en het zelfs wat miezert. We maken wel wat foto's maar echt mooi worden ze niet terwijl het prachtig hadden kunnen zijn.
Houtbay is een dorp dat aan de kust kant letterlijk omgeven wordt door zand. Het ligt zelfs op de weg en sommige huizen zijn omringd door een duin van zand.
Vanaf Houtbay nemen we de weg richting Kaapstad. Deze weg gaat langs het Tafelberg park, langs de botanische tuinen. Dat stond aanvankelijk ook op het program maar daar is heen tijd meer voor. Misschien morgen. Het is wel een schitterend groene route.
Het begint ook steeds drukker om ons heen te worden, de avondspits gaat beginnen. Dat merken we pas echt goed als we op de snelweg aankomen. We staan gewoon in de file! We zijn met stomheid geslagen als we een trein voorbij zien rijden die letterlijk uitpuilt van de mensen. Ze hangen echt uit de trein en die trein rijdt dus gewoon met alle deuren open. Je hebt wel als enige frisse lucht maar of dit nu echt zo veilig is? Het zal hier wel heel normaal zijn. Van de ene file belanden in we in de volgende autopolonaisse. Een ongeluk gebeurt.... Het houdt de boel allemaal flink op en dat terwijl we naar huis verlangen. Het wordt zelfs nog spannend of we de supermarkt voor sluitingstijd halen.
Tien uur lang zijn we op lad geweest, we zijn weer gesloopt van deze dag maar we mopperen niet want we hebben er een fantastische dag voor gehad.
Was denk wel afzien voor René
zo'n 1e trip ! Maar jullie zullen wel lekker slapen na zo'n wandeling .
Gr.