Gordon's Bay
1 april 2017 - Gordons Bay, Zuid-Afrika
De dag eindigde gister met een geheel verzorgd 3 gangen diner in het woonhuis. Om 19 uur zijn alle gasten present en gaat het grote vuur in de open haard aan. De ruimte wordt al snel behaaglijk warm en het is echt gezellig. Het diner is eenvoudig en daardoor makkelijk om voor alle gasten te serveren. De farmers zijn tevens de gastvrouw en -heer. Het smaakt allemaal voortreffelijk. Na het voorgerecht gaan de biefstuk van rund en struisvogel op het vuur. Wat een enorme lappen! Ik heb een homemade boboti besteld, een echt Zuid Afrikaans gerecht. Na het hoofdgerecht volgt nog een dessert en koffie en thee. Een op en top verzorgd diner. Moe en voldaan volgen we de kruimels terug naar ons huisje. Het is helaas bewolkt anders hadden we vast een prachtige sterrenhemel gehad. Het enige dat we zien in het schamele lichtschijnsel zijn vleermuizen. Voordat we gaan slapen knutselen we nog een welkomst slinger voor René in elkaar voor als we hem gaan ophalen van het viegveld. Daarna gaan we lekker slapen.
Het is vroeg op voor de rondleiding over de Skeiding Farm. Op een trekker mogen we mee om de dieren te voeren die verspreid staan over de 1200 hectare grond. De honden mogen ook mee in de truck. We maken een rondje langs de schapen, koeien en struisvogels. Voorheen was dit een echte struisvogelboerderij waar deze dieren gefokt werden voor de export. Na de vogelgriep is de boer hiermee gestopt en fokt hij alleen nog als hobby met als doel proberen of hij vrouwtjes kan produceren met witte veren in plaats van grijs/zwart. Hij is goed op weg. Er is zelfs een wit vrouwtje met blauwe ogen, echt een zeldzaam exemplaar. Ook zien we een tiental baby struisvogels.
De honden hebben het maar druk met het hoeden van de schapen. Als malle rennen ze om de kuddes heen en sturen ze van hot naar her. De honden zijn er zeer bedreven in en luisteren erg goed naar de commando's van hun baas. Heel leuk om mee te maken. De boer spot een lammetje dat alleen in het weiland zwerft, verstoten door z'n moeder. Deze gaat mee op de kar en zal later een fles krijgen om aan te sterken.
Na de uitgebreide ronde over het landgoed worden we keurig voor de deur van het mainhouse afgezet voor een heus boeren ontbijt. Ook dit is weer grandioos verzorgd. Versgebakken brood, zelfgemaakt boter, eigengemaakte jams in meerdere smaken en homemade muffins. Overweldigend allemaal. Uiteraard ook gebakken eieren van zowel kip als struisvogel. Zelfs bacon van de struisvogel. Dat smaakt erg lekker!
Met een goed gevulde buik gaan we de auto weer inpakken. We liggen nu al behoorlijk wat tijd achter op schema. Qua kilometers is het hemelsbreed niet zo ver meer maar we willen graag nog naar de zuidpunt en langs de kust richting Gordons Bay rijden. Alles met elkaar lukt het vast weer om de dag vol te krijgen.
De eerste plek die we aandoen is Swellendam, een oud stadje uit 1745 met allemaal pittoreske gebouwen. Het is ontzettend druk op straat. Niet alleen omdat het zaterdag is maar waarschijnlijk ook omdat het payday is geweest. Voor iedere pinautomaat die we zien staan meters lange rijen. Iedereen wil vandaag even cashen zo lijkt het. Blij dat wij gister de automaat al leeg gehaald hebben.
De route vervolgt zich naar Cape Agulhas, ofwel het zuidelijkste puntje van Zuid Afrika. Portugese zeevaarders hebben de naam 'alguhas' oftewel naald gegeven omdat op deze plek hun Kompas naald geen magnetische afwijkingen vertoonde maar zuiver naar het noorden wees. Bij dit zuidelijkste puntje komen de Atlantische en Indische Oceaan samen. De warme Alguhas-striom langs de oostkust zorgt voor een grote vochtigheid. De Benguela-stroom voert koud water van Antarctica naar het noorden.
Het is een beetje vergelijkbaar met de kraantje van de wastafels hier. Daar zitten er standaard twee op: een koude en een warme kraan. Het is elke dag een gok welke warm is en welke koud en als je toevallig een mengkraan bij de douche hebt, is het spannend of je vandaag links- of rechtsom moet draaien om het water warmer te krijgen. Twee verschillende kraantjes op een wastafel vind ik persoonlijk minder handig. Ofwel je wat je gezicht met koud water en je bent in een keer goed wakker, of het water is zo heet dat je niet eens je handen eronder kunt doen. Bijzondere logica.
Bij de zuidpunt treffen we het niet. We zijn er gelijktijdig met een grote bus van een schoolreisje. Het duurt een eeuwigheid voor we onze aanwezigheid op het zuidelijke puntje voor het nageslacht kunnen vastleggen. Het uitstapje was zeker de moeite waard.
Het vervolg van de route is even dubben. Gaan we helemaal binnendoor langs de kust of rijden we iets om maar dan wel over een asfaltweg. We kiezen het laatste om een beetje tijd te winnen, anders zijn we pas tegen zessen op plaats van bestemming. De weg gaat terug naar Bredasdorp en vervolgens naar Stanford. Het is de streek van de glooiende gerstvelden maar het enige dat wij zien zijn dorre glooiende vlaktes. De oogsttijd is geweest dus alles is kaal. Als we afslaan richting Stanford, komen de eerste wijnranken op de route. De wijnstreek kondigt voorzichtig haar aanwezigheid aan.
Vanaf Stanford gaat de weg naar de kust die we blijven volgen tot aan Gordon's Bay. In Kleinmond maken we aan zee een korte stop bij een pub om wat te drinken, van het toilet gebruik te maken en wat mee te krijgen van een rugbywedstrijd die hier met veel fanatisme wordt bekeken. Als we er dan toch zitten kunnen we ook wel een klein snackje doen. Door het ontbijt hebben we de lunch overgeslagen. Zelfs het dagelijkse mueslibrokmomentje van 11 uur hebben we aan ons voorbij laten gaan.
Het is vanaf hier niet zo ver meer rijden. Tegen vijfen arriveren we bij ons huis, 'Seagull cove', voor de laatste week. In ruim 4000 kilometer hebben we de reis van Johannesburg naar Kaapstad voltooid. Nu resten ons 'slechts' dagtripjes in de omgeving.
Het laatste stuk van onze route is tevens het mooiste stuk van vandaag. De weg gaat dicht langs de rotsen en zo langs zee. We stoppen om van het uitzicht te genieten. Daar worden we aangesproken door iemand die zegt walvissen te hebben gezien. En inderdaad! We zien twee enorme staarten klappen op het water. Daarna zijn we ze uit het oog verloren. Waarschijnlijk zijn ze al ver bij ons vandaan. Aan de overkant zien we een schim van Kaap de Goede Hoop. Op een foto niet te onderscheiden van de flarden wolken die ervoor hangen. Helder is het die kant op niet.
Nog een klein stukje en dan zijn we er
Dit huis is de overtreffende trap van prachtig en nog mooier dan dat! Wat een geweldige locatie en wat een ruimtes overal. De inrichting mag je met recht smaakvol noemen en alles is tot in de puntjes verzorgd. Hier kunnen we best een weekje vertoeven. De zee voor de deur en een reusachtige slaapkamer met terras zo op de oceaan. Ik ben verkocht!
Nog even heerlijk douchen in de pittoreske badkamer alvorens we eindelijk René van het vliegveld kunnen ophalen. Het hele gezelschap compleet voor nog een laatste fantastische week in en rond Kaapstad.
Bedankt ook voor al jullie reacties tijdens onze reis. Leuk om te lezen dat jullie zo meegereisd hebben en de verhalen kunnen waarderen. We hebben nog een week te gaan dus blijf ons vooral volgen van al het leuks wat we verder nog meemaken.
Het is vroeg op voor de rondleiding over de Skeiding Farm. Op een trekker mogen we mee om de dieren te voeren die verspreid staan over de 1200 hectare grond. De honden mogen ook mee in de truck. We maken een rondje langs de schapen, koeien en struisvogels. Voorheen was dit een echte struisvogelboerderij waar deze dieren gefokt werden voor de export. Na de vogelgriep is de boer hiermee gestopt en fokt hij alleen nog als hobby met als doel proberen of hij vrouwtjes kan produceren met witte veren in plaats van grijs/zwart. Hij is goed op weg. Er is zelfs een wit vrouwtje met blauwe ogen, echt een zeldzaam exemplaar. Ook zien we een tiental baby struisvogels.
De honden hebben het maar druk met het hoeden van de schapen. Als malle rennen ze om de kuddes heen en sturen ze van hot naar her. De honden zijn er zeer bedreven in en luisteren erg goed naar de commando's van hun baas. Heel leuk om mee te maken. De boer spot een lammetje dat alleen in het weiland zwerft, verstoten door z'n moeder. Deze gaat mee op de kar en zal later een fles krijgen om aan te sterken.
Na de uitgebreide ronde over het landgoed worden we keurig voor de deur van het mainhouse afgezet voor een heus boeren ontbijt. Ook dit is weer grandioos verzorgd. Versgebakken brood, zelfgemaakt boter, eigengemaakte jams in meerdere smaken en homemade muffins. Overweldigend allemaal. Uiteraard ook gebakken eieren van zowel kip als struisvogel. Zelfs bacon van de struisvogel. Dat smaakt erg lekker!
Met een goed gevulde buik gaan we de auto weer inpakken. We liggen nu al behoorlijk wat tijd achter op schema. Qua kilometers is het hemelsbreed niet zo ver meer maar we willen graag nog naar de zuidpunt en langs de kust richting Gordons Bay rijden. Alles met elkaar lukt het vast weer om de dag vol te krijgen.
De eerste plek die we aandoen is Swellendam, een oud stadje uit 1745 met allemaal pittoreske gebouwen. Het is ontzettend druk op straat. Niet alleen omdat het zaterdag is maar waarschijnlijk ook omdat het payday is geweest. Voor iedere pinautomaat die we zien staan meters lange rijen. Iedereen wil vandaag even cashen zo lijkt het. Blij dat wij gister de automaat al leeg gehaald hebben.
De route vervolgt zich naar Cape Agulhas, ofwel het zuidelijkste puntje van Zuid Afrika. Portugese zeevaarders hebben de naam 'alguhas' oftewel naald gegeven omdat op deze plek hun Kompas naald geen magnetische afwijkingen vertoonde maar zuiver naar het noorden wees. Bij dit zuidelijkste puntje komen de Atlantische en Indische Oceaan samen. De warme Alguhas-striom langs de oostkust zorgt voor een grote vochtigheid. De Benguela-stroom voert koud water van Antarctica naar het noorden.
Het is een beetje vergelijkbaar met de kraantje van de wastafels hier. Daar zitten er standaard twee op: een koude en een warme kraan. Het is elke dag een gok welke warm is en welke koud en als je toevallig een mengkraan bij de douche hebt, is het spannend of je vandaag links- of rechtsom moet draaien om het water warmer te krijgen. Twee verschillende kraantjes op een wastafel vind ik persoonlijk minder handig. Ofwel je wat je gezicht met koud water en je bent in een keer goed wakker, of het water is zo heet dat je niet eens je handen eronder kunt doen. Bijzondere logica.
Bij de zuidpunt treffen we het niet. We zijn er gelijktijdig met een grote bus van een schoolreisje. Het duurt een eeuwigheid voor we onze aanwezigheid op het zuidelijke puntje voor het nageslacht kunnen vastleggen. Het uitstapje was zeker de moeite waard.
Het vervolg van de route is even dubben. Gaan we helemaal binnendoor langs de kust of rijden we iets om maar dan wel over een asfaltweg. We kiezen het laatste om een beetje tijd te winnen, anders zijn we pas tegen zessen op plaats van bestemming. De weg gaat terug naar Bredasdorp en vervolgens naar Stanford. Het is de streek van de glooiende gerstvelden maar het enige dat wij zien zijn dorre glooiende vlaktes. De oogsttijd is geweest dus alles is kaal. Als we afslaan richting Stanford, komen de eerste wijnranken op de route. De wijnstreek kondigt voorzichtig haar aanwezigheid aan.
Vanaf Stanford gaat de weg naar de kust die we blijven volgen tot aan Gordon's Bay. In Kleinmond maken we aan zee een korte stop bij een pub om wat te drinken, van het toilet gebruik te maken en wat mee te krijgen van een rugbywedstrijd die hier met veel fanatisme wordt bekeken. Als we er dan toch zitten kunnen we ook wel een klein snackje doen. Door het ontbijt hebben we de lunch overgeslagen. Zelfs het dagelijkse mueslibrokmomentje van 11 uur hebben we aan ons voorbij laten gaan.
Het is vanaf hier niet zo ver meer rijden. Tegen vijfen arriveren we bij ons huis, 'Seagull cove', voor de laatste week. In ruim 4000 kilometer hebben we de reis van Johannesburg naar Kaapstad voltooid. Nu resten ons 'slechts' dagtripjes in de omgeving.
Het laatste stuk van onze route is tevens het mooiste stuk van vandaag. De weg gaat dicht langs de rotsen en zo langs zee. We stoppen om van het uitzicht te genieten. Daar worden we aangesproken door iemand die zegt walvissen te hebben gezien. En inderdaad! We zien twee enorme staarten klappen op het water. Daarna zijn we ze uit het oog verloren. Waarschijnlijk zijn ze al ver bij ons vandaan. Aan de overkant zien we een schim van Kaap de Goede Hoop. Op een foto niet te onderscheiden van de flarden wolken die ervoor hangen. Helder is het die kant op niet.
Nog een klein stukje en dan zijn we er
Dit huis is de overtreffende trap van prachtig en nog mooier dan dat! Wat een geweldige locatie en wat een ruimtes overal. De inrichting mag je met recht smaakvol noemen en alles is tot in de puntjes verzorgd. Hier kunnen we best een weekje vertoeven. De zee voor de deur en een reusachtige slaapkamer met terras zo op de oceaan. Ik ben verkocht!
Nog even heerlijk douchen in de pittoreske badkamer alvorens we eindelijk René van het vliegveld kunnen ophalen. Het hele gezelschap compleet voor nog een laatste fantastische week in en rond Kaapstad.
Bedankt ook voor al jullie reacties tijdens onze reis. Leuk om te lezen dat jullie zo meegereisd hebben en de verhalen kunnen waarderen. We hebben nog een week te gaan dus blijf ons vooral volgen van al het leuks wat we verder nog meemaken.
Ik vindt een leuke reislogger